තුරැ වියන නිරැවතින් හඩනවා
දිය පොදක් හිගාගෙන
නිල් අහස දෙස බලා
මහ පොළව ඉකි බිදිනවාසද හඩන මහ රෑට
යට ගිලුණු අැස් වලට
රු කඩා වැටෙනවා
තරු නොවෙ වැහි බිංදු
කඩා වැටියන් නෙතට
උන් හඩා වැටෙනවා
මිනිස්කම වෙලිලා
අැන කොටා ගන්නවා
ෙහ්න් වෙල් ගිණි අරන්
පුංචි කුස් සයින් තැවෙනවා
හිරු හෙලු කටුක රැස්
පාගා අැත ගිනි ගන්න මුලු සිරුර
අප නෙත් යොමුවුණා අහසට
වැහිවලාහක දෙවිදු හැංගිලා
අමනාපයක් වු විලස
No comments:
Post a Comment