නිහැඩියාව

  

සද නැගෙන විට,සද බහින විට
මට සිහිනය පාළුව,

කාන්සිය
පමණයි................................

සමුගැන්ම

විවාහය

පුතා ;  තාත්තෙ  මට දෙයක් කි...යන්න තිය....නවා(ලැඡ්ඡාවෙන්)
පුතා: මට උඩහ ගෙදර න......ංගි...........
තාත්තා:අයෙත් ඉතින්
පුතා;මම බදි.....න්න කැමතියි
තාත්තා: මෙ.....................ඒක..........නන් කවදාකවත් කරන්..න බැ
පුතා: අනෙ තාත්තෙ
තාත්තා:වෙන ඔන කෙනෙක් බදින්න ඒයා බදින්නෙ නැතුව
           ටික කලකට පසු
පුතා;මම අළුත් කෙනෙක් බදිනවා
තාත්තා:ඒ පාර කවිද?
පුතා:පහල ගෙදර..................
තාත්තා:වදින්නන් පුතා ඒයා ඔයාගෙම නං.............ගි කියලා හිතන්........න
      යළිත් වරක් ඒවැන්නක්ම සිදුවිය
පුතා:අම්මා .අම්මා (කෙන්තියෙන්)
අම්මා:අැයි
පුතා:මම යාළුවුණ හැමකෙනෙක් ම මගෙ නංගි කියලා හිතන්න කියලා තාත්තා කියනවා.මට  දැන් හැම ඒකක්ම ඒපා වෙලා
අම්මා:(රහසින් සිනා ව්) ඔයා ඔය නැමති කෙනෙක් බදින්න.ඒයාලා ඔයාගෙ නංගිලා නෙවෙයි

නියගයක පෙරනිමිති

විහග තුඩු රැදුණු ගී

මා හදින් සැගවිලා

හිමිදිරියට නැටු

මල් කැකුළු මැළවිලා................

           මුව ෙදාවන සිසිල් දිය

           ගං පතුල තුල සැගවිලා

          කර්කශ නියගයක

          නිමිත්තක් මතුවෙලා......................

පුංචි දග මාළුවන්

වැලි අතර සැගවිලා

සිය සිදුණු ෙපාකුණ මත

නිල් නෙළුම් මැලවිලා......................

           නිල වර්ණ ගත
           තුරැ මුදුණෙ වියකිලා
          කර්කශ නියගයක         
          පෙරනිමිති මතුවෙලා..............................

නුඔ නමට

තල් අරණේ තනිවෙලා ගිණි අවිය අත      දරන්
ඡිවිතය ගැන පවා නොසිතමින් වෙර       අරන්
පිටවෙලා යන නුබෙ තුරැණු විය කල්  වැටෙන්
සැනෙනවද නුඔ නමට හෙලන සුසුමක  පවන්

          වෙඩි හඩේ කටුක බව දෙසවනේ       නැවතිලා
          ගිණි අවියේ උණුසුමට නුඹේ ගත        හුරැවෙලා
          ගෙවන හැම මොහොතකම උකුසු ඇස්  රිදවලා
          ඇසෙනවා හැම විටම නුඹේ හදේ හඩ        පවා


අම්හිරිය වෙඩි හඩේ කුරිරැ බව නෙත   රැදුණු
බිහිසුණුය මරණයෙ ලතෝනිය හද        සැලු
ගැලුව ලේ බිදු දහර නුඹේ ලය තෙත්    වමින
අකිකරැ කදුලුකැට  වැනෙයි රැරා      නෙතනි


         නුඹේ දිවියේ අවසන සුසුම පොද  හෙළු මොහොතක
        පෙනෙනවා සිහිනයෙන් හැම රෑම නෙත්        තෙමන
        ඉවසම්ද කෙලෙසකින් නුඹේ සුසුම නැත          ඉතින
        නුඹ නමට පතමි මම අමා මහ   පිරි                   නිවන...................................