තරැ අැස් පුපුරා ෙල් ගැලුවා
මගෙ තිඹිරි ෙගයි සයනයෙ අම්මෙ
නුෙඹ සොහොන් කොත ඉදි වුවා
සත් පත්තිනි මව්වරු විරසක දෝ
පහන් පැෙල වෙයන් බැන්දෙ
උපන් දාම කිරි කදුල සොරා ගෙන
කොක්කු ලගිති මාවර ලන්දේදසකඩ මස ඉසිලු බර වැඩිදෝ
මා තනිකර අවසන් නින්දේ
තුන් කල් සිහිනය සෑබෑ වු දිනේ
මා වි මල බමර මලින්
දොලු කන්දෙ හෙවනැල්ලයි ඉරුනෙ
රිදි ඉරක් නැති වළාකුළින්
අමිහිරි මතකය නැගෙන්නෙපා යළි
උපන් දිනක් වී සංසාරේ
No comments:
Post a Comment